11 listopada - pamiętna data

11 listopada - pamiętna data

Narodowe Święto Niepodległości – polskie święto, obchodzone co roku 11 listopada, dla upamiętnienia rocznicy odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego^[1] w 1918 roku po 123 latach od rozbiorów dokonanych przez Rosję, Prusy i Austrię. Obchodzone w II RP, formalnie świętem państwowym ustanowione w 1937, od 1939 nieobchodzone, przywrócone w roku 1989. Jest dniem wolnym od pracy. (my , redaktorki nie mamy dnia wolnego , praca,praca i praca xd)

Znaczenie daty

Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim).

• 5 listopada 1916 – wydanie aktu gwarantującego powstanie Królestwa Polskiego w bliżej nieokreślonych jeszcze granicach.
• 14 stycznia 1917 – rozpoczęcie działalności Tymczasowej Rady Stanu, oznaczające formalne zaistnienie Królestwa Polskiego.
• 12 września 1917 – przejęcie obowiązków głowy państwa przez Radę Regencyjną.
• 7 października 1918 – ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną^[2].
• 28 października 1918 – posłowie polscy do parlamentu austriackiego powołali Polską Komisję Likwidacyjną, która przejąć miała władzę nad Galicją^[3]
• 23 października 1918 – powołanie rządu Józefa Świeżyńskiego.
• 30 października 1918 – Zakopane ogłosiło niepodległość, rozbrojenie wojsk austro-węgierskich w Zakopanem
• 31 października 1918
• rozbrojenie wojsk austro-węgierskich w Tarnowie i Krakowie.
• rozpoczęto przejmowanie władzy w okupowanej przez Austro-Węgry części Królestwa^[3].
• z 6 na 7 listopada 1918 – powstanie w Lublinie Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej z Ignacym Daszyńskim na czele.
• 10 listopada 1918
  
  • przyjazd Józefa Piłsudskiego do Warszawy^[3].
  • początek negocjacji z Centralną Radą Żołnierską w sprawie wycofania wojsk niemieckich z Polski^[3].
• 11 listopada 1918
  • przekazanie przez Radę Regencyjną władzy wojskowej (będącej częścią zwierzchniej władzy państwowej) Józefowi Piłsudskiemu. Piłsudski zostaje Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich;
  • po pertraktacjach Piłsudskiego z Centralną Radą Żołnierską wojska niemieckie zaczęły wycofywać się z Królestwa Polskiego;
  • rozbrojenie w nocy niemieckiego garnizonu stacjonującego w Warszawie;
  • objęcie nadburmistrzostwa miasta Poznania przez Polaka, Jarogniewa Drwęskiego.
• 12 listopada 1918 - Rada Regencyjna powierza Józefowi Piłsudskiemu misję stworzenia rządu narodowego.
• 13 listopada 1918 - Piłsudski powierza Daszyńskiemu misję utworzenia rządu narodowego^[3].
• 14 listopada 1918 – rozwiązanie się Rady Regencyjnej i przekazanie zwierzchniej władzy państwowej w ręce Józefa Piłsudskiego. Piłsudski zostaje głową państwa (na razie bez formalnego określenia nazwy urzędu).
• 15 listopada 1918 - Nr 204 „Monitora Polskiego” otrzymuje podtytuł „Dziennik Urzędowy Republiki Polskiej”. Zmiana nazwy państwa polskiego z „Królestwa Polskiego” na „Republikę Polską”.
• 16 listopada 1918 – Piłsudski ogłasza polską niepodległość mocarstwom zachodnim^[4]
  
• 17 listopada 1918 - Józef Piłsudski mianuje Jędrzeja Moraczewskiego prezydentem ministrów Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej.
• 19 listopada 1918 – wojska niemieckie zakończyły wycofywanie się z Republiki Polskiej^[3].
• 22 listopada 1918 – podpisanie dekretu o podstawach ustrojowych Republiki Polskiej. Józef Piłsudski obejmuje urząd Tymczasowego Naczelnika Państwa do czasu zebrania się Sejmu Ustawodawczego^[3].
• 28 listopada 1918 – dekret o zarządzeniu wyborów do Sejmu Ustawodawczego^[3].
• 27 grudnia 1918 – wybuch powstania wielkopolskiego w Poznaniu.

Dzień 11 listopada celebrowany był jako święto upamiętniające odzyskanie niepodległości od roku 1920, jednak obchody te byly nieoficjalne i zaangażowani w nie byli głónie wojskowi. W II Rzeczpospolitej w dniu tym zawsze odbywały się defilady wojskowe, msze święte w intencji ojczyzny, uroczystości na szczeblu państwowym i ceremonie wręczania orderów Virtuti Militari w Belwederze. We wspomnianym roku 1920 dzień 11 listopada uświetniono przyznając Józefowi Piłsudskiemu stopień marszałka^[5].
Po przewrocie majowym obchody kolejnych rocznic były uroczystościami ściśle wojskowymi, tym niemniej już 8 listopada 1926 roku Piłsudski jako premier wydał okólnik ustanawiający ten dzień wolnym od pracy dla urzędników państwowych. Odtąd w tym dniu na placu Saskim w Warszawie Piłsudski dokonywał przeglądu pododdziałów, a następnie odbierał defiladę (po raz ostatni w 1934 roku). W 1928 roku, z okazji obchodów 11 listopada, plac Saski w stolicy nazwano placem marszałka Józefa Piłsudskiego^[5]. 11 listopada 1932 odsłonięto Pomnik Lotnika w Warszawie^{[potrzebne źródło]}, a cztery lata później Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego uznało ten dzień za wolny od nauki. Rangę święta państwowego  nadano temu świętu dopiero ustawą z 23 kwietnia 1937 roku^[6], czyli prawie 20 lat po odzyskaniu

niepodległości. Święto miało wiązać zakończenie I wojny światowej, odzyskanie niepodległości oraz upamiętniać Józefa Piłsudskiego. Święto zaprojektowano też jako przeciwwagę dla innych świąt obchodzonych uroczyście przez opozycję. Do czasu wybuchu II wojny światowej obchody państwowe odbyły się tylko dwa razy – w roku 1937 i 1938. W roku 1937 święto wykorzystano do zorganizowania zbiórki na dozbrojenie armii, a uświetniono je odsłonięcie pomnika Józefa Sowińskiego^[5].
Podczas okupacji hitlerowskiej w latach 1939–1944 oficjalne lub jawne świętowanie, podobnie jak i każde inne przejawy polskości, było niemożliwe^[5].
W 1945 roku ustanowiono Narodowe Święto Odrodzenia Polski, obchodzone 22 lipca, w rocznicę ogłoszenia Manifestu PKWN (1944); zniesiono jednocześnie obchodzone 11 listopada Święto Niepodległości^[7]. W PRL wielokrotnie organizowane w całym kraju przez opozycję manifestacje patriotyczne z okazji 11 listopada były w okresie stalinowskim i po wprowadzeniu stanu wojennego tłumione przez oddziały ZOMO, a ich uczestnicy aresztowani przez Służbę Bezpieczeństwa^[5].
Święto obchodzone 11 listopada zostało przywrócone przez Sejm PRL-u IX kadencji ustawą z 15 lutego 1989^[8], lecz pod nieco zmienioną nazwą: Narodowe Święto Niepodległości.
Dzień ten jest dniem wolnym od pracy. Główne obchody, z udziałem najwyższych władz państwowych, odbywają się w Warszawie na placu marsz. Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza. Pomniejsze formy obchodów to: Bieg Niepodległości w Warszawie, angażujący dziesiątki tysięcy uczestników, w tym wielu celebrytów i polityków, wykłady historyczne, koncerty patriotyczne czy parady głównymi ulicami miast^[9].

 -Super_Dora / Cherry :3